Dag 15 - San Francisco

gereden miles: 190
weer: bewolkt
temp: 19 gr.











Vandaag verlaten we Yosemite , ons laatste Nationale Park. Onze laatste Week brengen we door aan de kust van Californië, we gaan eerst een paar dagen naar San Francisco, dan 1 overnachting waarna we de cirkel rond maken met een paar dagen in Los Angeles. We zijn wat minder vroeg als in het begin van de vakantie, met enige moeite is iedereen toch bereid uit bed te komen. Thijs wil nog even vroeg op pad om te kijken of er nog dieren te zien zijn bij het water, samen gaan we er even op uit, terwijl de andere twee pogingen doen afscheid van hun bed te nemen ;-)

De spullen staan weer vlot in de auto, Thijs en ik leveren de sleutels van de kamer in en halen nog 2 koffie en 2 thee voor in de auto. Als we terug lopen staat er een hert te eten, ze zijn zo tam hier, ze staan rustig naast je te eten. Er mag hier niet gejaagd worden, ze hebben dus niets te vrezen van mensen.

Om 8.45 zitten we in de auto, onderweg stoppen we nog op een paar mooie punten, dan breekt toch echt het punt aan dat we het park uitrijden. Bij de uitgang moet je nog even je toegangsbewijs tonen, alsof je met die grote Amerikaanse bakken illegaal het park in kan.....

Nadat we 44 mile gereden hebben komen we voor het eerst weer een soort dorpje tegen. In dit dorpje staat een Rabobank...!
We vervolgen onze route moeten met een hele hoop bochten flink afdalen.
We komen wel meer in de bewoonde wereld terug, meer verkeer en vooral ook vrachtwagens.

Harm heeft als kind een jaar in Modesto, een plaats tussen Yosemite en San Francisco, gewoond. Door de uitgestrekte gebieden waar we doorrijden, realiseert hij zich dat zijn ouders toch vroeger ook heel wat met hun gezin gereden en bekeken hebben.
Rijdend door de Valley zien we enorm uitgestrekte landerijen, boomgaarden, velden met maïs, er wordt van alles verbouwd. Rond 12.30 gaan we van de weg af om even te lunchen, als we daarna weer terug op de snelweg zijn rijden we een hele tijd door een heuvelachtig gebied, wat volledig geel is, verdort gras. Zover je kan kijken zie je gele heuvels, een enorm contrast met de vruchtbare valley.

Om 14.00 uur rijden we over de Bay bridge en zijn we er bijna. We hebben het "hotel des Arts" bij de poort van China town geboekt. Het laatste stukje is nog lastig rijden, de TomTom raakt steeds zijn Gps kwijt door de hoge gebouwen, en de wegen. zijn zo steil, dat het zowel naar boven als beneden slikken is. Als we voor de deur staan, ga ik even vragen hoe het hier qua auto werkt. Het is de bedoeling dat we de auto ergens in een garage zetten. We laden alle bagage uit, de kids wachten daarmee in het hotel, wij gaan de auto ergens parkeren. Na enige moeite is dit gelukt, waarna we naar de kamers gaan. Na wat gedronken te hebben gaan we naar buiten om de omgeving te bekijken. Als we 100 m. Van het hotel af zijn, ziet Iris haar mentor van school. We wisten dat zij ook deze kant opgingen, maar dit is wel heel
Toevallig. Nadat we een tijdje gepraat hebben lopen wij via China Town richting Pier 39. Het is nog een behoorlijke wandeling omdat er behoorlijk hoogteverschil in de straten is. We lopen ook langs Lombard Street de meest bochtige straat van de wereld met 8 scherpe haarspeldbochten.

Bij Pier 39 liggen gelukkig alweer een heleboel zeehonden, ong 90 zijn er als wij er zijn. Vanaf de 2e week van Augustus komen ze langzaam weer terug, maar dit is een behoorlijke groep voor begin Augustus. De bekende nevel hangt boven de baai, de Golden Gate is nauwelijks te zien, maar Alcatraz kunnen we mooi zien liggen. We lopen nog een tijdje rond bij Pier 39, de kinderen willen kijken naar een optreden van 2 acrobaten. Daarna lopen we terug naar het hotel. De nevel die eerst boven het water hing hangt nu ook in de stad, de toppen van de hoge gebouwen zijn niet meer zichtbaar. Het is ontzettend koud, ondanks de truien die we al aanhebben, gaan we even een extra laagje halen . Iedereen loopt hier ook met truien, jassen en sjaals. Het is, voor ons naast een cultuur shock, ook qua temperatuur een behoorlijke overgang.

Op dit moment, 20.32 uur, zitten we al 3 kwartier met een pieper te wachten op een tafeltje bij de Cheesecake Factory. Na !!! 1,5 uur waren we aan de beurt. Wij hadden er nog nooit gegeten, het eten was prima, maar wat een gekkenhuis hier.

Morgen zijn er geen grootste plannen, we zijn allemaal best moe van de afgelopen drukke dagen. We zien wel waar we zin in hebben. En hoe het weer is.